Muhammad Ali - największy z największych

Muhammad Ali to jeden z najwybitniejszych bokserów, a przez wielu uznawany za najwybitniejszego. Skąd się wzięła taka sława i sukces tego pięściarza, dlaczego to właśnie on jest żywym symbolem największej świetności boksu?

Po pierwsze, Muhammad Ali był nadzwyczaj utalentowany bokserem, posiadającym wrodzone umiejętności. Poruszał się na ringu bardzo lekko, z gracją, był zwinny i niesamowicie szybki. Sukcesy amatorskie ukoronował złotem olimpijskim. Gdy przeszedł na zawodowstwo gromił kolejnych rywali, a swoim finezyjnym stylem walki wyróżniał się od swoich kolegów po fachu. Cassius Clay, bo tak naprawdę miał na imię legendarny bokser, charakteryzował się także charyzmą i niecodzienny zachowaniem. Był bardzo pewny siebie, co ciągle demonstrował przed i w trakcie pojedynku. Prowokował rywali, dowcipkował, i nie czuł respektu przed żadnym z nich.spacja

Gdy nieoczekiwanie zdobył tytuł Mistrza Świata Wagi Ciężkiej w walce z Sonnym Listonem, już na ringu krzyczał, że jest najlepszą rzeczą jak trafiła się boksowi…i w zasadzie się nie mylił. Okazało się, że to nie oznaka zadufania, ale po prostu niesamowita pewność swoich umiejętności. Clay zmienił religię na Islam i nazwisko na Muhammad Ali. Zadziwiał świat bokserski swymi kolejnymi walkami. Do tej pory nie widziano w wadze ciężkiej takiej swobody ruchu, finezji i techniki, Ali robił w ringu co tylko chciał, niezależnie z kim toczył pojedynek, wybierał nawet rundy w których nokautował rywali. Był szybki i nieuchwytny, nie miał nokautującego ciosu ale jego serie zwalały z nóg najlepszych wówczas bokserów, a tych było nie mało.

Niestety na karierę Alego padł cień, kiedy to odmówił wstąpienia do Armii USA, gdyż był to czas toczonej wojny w Wietnamie. Wielokrotnie powtarzał, że nie poleci tysięcy mil tylko po to, aby mordować dzieci i kobiety, i walczyć za państwo, które nie gwarantuje mu w domu podstawowych praw człowieka(panowała wówczas dyskryminacja rasowa). Bokserowi został wytoczony proces , odebrano mu pasy i zakazano walczyć. Trwało to trzy lata za nim ponownie wyszedł na ring. Można było zauważyć, że już nie jest tak szybki, nie walczy z taką lekkością i nie porusza się po ringu jak kilka lat wcześniej, jednak nadal był znakomity.

Po powrocie staną naprzeciw trudnemu wyzwaniu w postaci niepokonanego Joe Fraziera, dominującego na ringach pod nieobecność Alego. Walce nadano niesamowity rozgłos i nazwaną walką stulecia. Ali podszedł do pojedynku zbyt ambicjonalnie, wdał się w ringową wojnę wcale nie unikając potężnych sierpów Fraziera. Po jednym z nich w ostatniej rundzie padł na deski. Powstał, ale ostatecznie przegrał na punkty ten niesamowity pojedynek. Muhammad Ali chciał ponownie wejść na szczyt, pokonał wielu świetnych bokserów, ale doznał także kolejnej porażki z rąk bardzo silnego Kena Nortona. Gdy mu się zrewanżował doszło ponownego starcia z Joe Frazierem. Tym razem to Ali był górą pokonując Fraziera na punkty. Jednak Frazier nie był już mistrzem, został wcześniej znokautowany przez inna legendę boksu – George Foremana.

Foreman obdarzony niesamowitą siłą siał postrach na ringach, większość walk kończył szybko przed czasem. Gdy Ali jechał do Zairu stoczyć z nim słynną Rumble in The Jungle, nie wielu wierzyło, że zdoła sprostać Foremanowi. Sądzona, że Big George zakończy karierę The Greatest. Jednak Ali zadziwił cały sportowy świata nokautując Foremana w 8 rundzie po niesamowicie dramatycznym pojedynku. Po długiej i trudnej drodze w wieku 32 lat odzyskał tron wagi ciężkiej, broniąc go jeszcze przez cztery lata. Stoczył także trzecią ostatnią walkę z Joe Frazierem uznawaną za jedną z najbardziej dramatycznych walk wszech czasów(wygrana przez poddanie Fraziera). Stracił tytuł w 1978 r., aby tego samego roku jeszcze raz go odzyskać. Po 2-letniej przerwie kuszony pieniędzmi wrócił na ring aby stoczyć pojedynki z ówczesnymi mistrzami Larrym Holmesem i Trevorem Berbickiem, jednak oba przegrał, będąc cieniem dawnego siebie. Jak się potem okazało prawdopodobnie już wtedy miał początki choroby Parkinsona, zwykle wygadany teraz zaczął mówić co raz wolniej a jego ruchach było coś nie tak.

Być może są pięściarze z lepszymi rekordami, kończący walki częściej przez nokaut lub po prostu bardziej utytułowani, jednak nie bez przyczyny to Ali zyskał przydomek tego największego. Walczył w królewskiej kategorii wagowej królewskich czasach boksu, pokonał czterech niekwestionowanych mistrzów świata, i pięściarzy którzy są uznawani za ścisłą czołówkę wagi ciężkiej w historii boksu. Ali rzucił na boks czar i zrobił z niego widowisko jakiego do tej pory nie było, przyczynił się do zmian społecznych-kulturowych w USA. Walczył ze wszystkimi najlepszymi swojej epoki, z nikim nie bał się wychodzić na ring, przyjmował ciosy po których wielu by nie wstało, i mimo swojej ogromnej medialności i „cyrku” robionego wokół walk, w ringu zawsze był twardym wojownikiem, gotowym umrzeć za zwycięstwo.